नेपाल दु:खको सागर

संविधानसभाबाट संविधान निर्माण भएपछि देश र जनताको सर्वोत्तम हित हुन्छ, सुखी नेपाली, समृद्ध नेपालकालागि आवश्यक वातावरण बन्छ । संघीय लोकतान्त्रिक गणतन्त्र नाम गरेको राजनीतिक व्यवस्थाले नृेपाल र नेपालीको भाग्य र भविष्य चम्काउँछ भनि राजनीतिक दलका नेताहरू सपना, कल्पना जनताहरूका बीचमा बाँडेका थिए । जनताहरूका बीचमा थुप्रै आशा र आश्वासन देखाइएका थिए । अहिले संविधान कार्यान्वयन हुनै नसक्ने अवस्थामा छ । सरकारी संयन्त्र भ्रष्टाचार, घुसखोरी र ढिलासुस्तीमा डुबेको छ । राजनीतिक दलका नेताहरू गुट, फुट र लूटको कुसंस्कार, कुसंस्कृतिमा रमाइरहेका छन् । राजनीतिक अराजकता र कुटनीतिक असन्तुलन कायमै छ । सकारात्मक परिवर्तन, दिगो विकास, सर्वाङ्गिन विकास, समानुपातिक र समावेसी आर्थिक विकास, स्वदेशी उत्पादन र स्वदेशी वस्तुको अधिकतम उपयोग, राष्ट्रिय स्वाधीनताको रक्षा, जनयुद्ध र जनआन्द्योलनबाट प्राप्त उपलब्धीको रक्षा आदी इत्यादी कुरा अब कहिल्यै पूरा नहुने भएको छ ।

भय र भ्रमबाट जनता मुक्त हुन सकेका छैनन् । व्यवस्थाको स्वरुप बदलियो तर व्यवस्थामा संलग्न, नीति निर्माण तहमा हालीमुहाली भएका व्यक्तिहरूको कार्यशैली र प्रवृत्तिमा कुनै सुधार आउन सकेको छैन । शोषण, दमनका नयाँ स्वरुप देखा परेका छन् । परिवर्तनकामी, न्यायप्रेमी बहुसंख्यक जनताहरूलाई धोका दिने काम सिवाय सकारात्मक, असल र उल्लेखनीय काम केही देखा परेका छैनन् । राजनीतिक दलका नेताहरूको कमजोरी, असफलता र अपरिपक्वताले गर्दा सिंगो देश बर्बाद भएको छ । यथास्थितिबाट मुलुक अघि बढ्नै नसक्ने गरी थला परेको छ । दैनिक सरदर एक हजार युवाहरू वैदेशिक रोजगारीमा जाने अवसर नभएको भए, ५० लाख विदेशिएका नेपालीहरूको कमाइ रेमिट्यान्स नेपालमा नभित्रिएको भए धनी राष्ट्र नेपाल दरिद्र मानसिकता बोकेका दलका नेताहरूका कारण पूर्ण असफल राष्ट्र भइसक्दथ्यो । राष्ट्र असफल हुनु भनेको विदेशी राष्ट्रको हस्तक्षेप बढ्नु हो । नेपाल कुनै पनि क्षेत्रमा आत्मनिर्भर छैन । नेपालको कुनै पनि क्षेत्रमा सन्तोष लिने ठाउँ छैन । देश लथालिंग भताभुङ्ग छ । थोरै अवसर पाएकाहरूलाई नेपाल स्वर्गसरी छ । हुँदा खाने बहुसंख्यक नेपालीहरूकालागि नेपाल दु:खको सागर जस्तो बनेको छ ।

प्रकाशन मितिः २०७३ जेठ १३ गते विहीबार