देश चाहियो कि गणतन्त्र, छिनोफानो गरौं

–निरन्जन घिमिरे
नेपालको राजसंस्थालाई परिवर्तन, एकता र विकासको बाधक भन्दै विश्वका अनेकौं विभिन्न देशसँग तुलना गर्दै सोही अनुरुपको विकसित र समृद्ध नेपाल बनाउने भ्रमजालमा पारेर छलपूर्वक नेपालको शाहवंशीय राजतन्त्रात्मक व्यवस्था अन्त्य गरी शाहवंशीय राजाहरूको कार्यकालमा निर्माण भएका संरचनाहरू ध्वस्त पार्दै नेपालको राष्ट्रिय ढुकुटीमाथि रजाइँ गरिरहेका राजनीतिक दल र तिनका नेताहरू राष्ट्रिय संरचनाहरूको पुनर्निर्माण गर्लान् र देश पुन: दुलही झैं सिंगारिएला भन्ने आशै आसमा बसेको आज २० वर्ष पूरा भएको छ ।

१० वर्ष माओवादी जनयुद्धको नाममा र १० वर्ष संविधान निर्माण प्रकृया तथा संक्रमणकालको नाममा देशलाई खोक्रो बनाउँदै देशका हरेक ऐतिहासिक संरचनाहरू ध्वस्त पारियो । बचेखुचेका केही महाभूकम्पमा ढले । जनयुद्ध, संक्रमणकाल र महाभूकम्पबाट क्षतिग्रस्त ऐतिहासिक संरचनाहरुको पुनर्निमाणकालागि विभिन्न दाता मित्रराष्ट्रहरूले खरबौं रुपैयाँको आर्थिक सहयोग पनि गरे तर अहिलेसम्म पुनर्निर्माणको नाममा एउटा सिन्को समेत भाँचिएको देखिएन ।

नेपाली गरिब तर बहादुर युवा शक्तिलाई विभिन्न किसिमका लोभ देखाइ दश, दश वर्षसम्म युद्धमा यसरी होमे जसरी महायज्ञमा दक्ष प्रजापतिको टाउको यज्ञकुण्डमा होमिएको थियो । त्यसैगरी नेपालका सोझा सिधा निमुखा गरिब अनि बाहादुर युवा शक्तिलाई पनि नशालु मादक पदार्थ सेवन गराई युद्धमा होम्न बाध्य गराइएको थियो । फेरि किन अज सम्म पनि पहिला बोलिएका कुराहरु कार्यान्वयन हुन सकेका छैनन् ?
हिन्दु धर्मकी नारी बरु एक छाक खान छाडेर पनि आफ्नो सिउँदोमा आफ्नो पतिको नामको सिन्दुर लगाएर सधै खुशीका साथ सजिएर सुन्दर भै बसेकी हुन्छिन् आज त्यस्ता हजारौं नारीको सिउँदोमा सिंदुर छैन खै कहाँ गयो  आज ती नारिको आशुको मोल ? कतिका बाहरुको इच्छा हुन्छ आफ्नो वंशावलीमा आफ्नो सन्तानको लामो लहरो होस् भन्ने, तर आपसोच ¤ आज ती नामको लास्टमा “द इन्ड” लेख्नु परेको छ के यो त्यही राजतन्त्र, हाम्रो मान अनि हिन्दु धर्मको सान मेटाउनको लागि मात्र नेपाली वहादुर युवाशक्तिले आफ्नो आहुती दिएका हुन त ?

किन सरकार मौन छ ? किन अन्धो जसरी केही देख्दैन अनि बहिराहरु जसरि कुनै कुरा पनि सुन्न खोज्दौन ? के अहिलेका नेताहरू मात्रै संवैधानिक पद्को कुर्सी अनि चिल्लो गाडीको लोभले मात्रै बनेका हुन त ? देशमा गएको माहामारी दैविक प्रकोपमा परि कति खान लाउन नपाइ भोक भोकै छट्पटाइरहे अझै पनि आकाशलाई छानो बनाएर बस्नेको संख्यामा कमि छैन किन आज सम्म उनिहरुकोलागि यौटा घाम पानी छेक्ने टहरो बनाइदिन सक्दैन आखिर केका लागि अनि कस्कोलागी आयो बिदेशी सहयोग अनि कहाँ गयो ती रकम ? अहिलेको राजनीति, देशको परिस्थिति अनि दाइ गर्ने गोरुहरुको ताल देख्दा नेपाल एउटा इतिहासमा मात्रै सिमित नरहला भन्न सकिदैन । यो कुरा सम्झिंदा पनि डर लाग्छ ।

के यो देशमा नेपाल अनि नेपालीलाई माया गर्ने राजा मात्रै हुन त ? हैन भने आज सम्म कुन नेताले देश र जनतालाई माया गरे ? यो प्रश्न अनुत्तरीत नै छ । त्यसैले देशको माया भए अब सम्पुर्ण नेपालीले आर वा पार गरौं, आन्तरिक शत्रुलाई चिनौं । सबै मिली सार्वभौम देशको अस्तित्व रक्षा, राष्ट्रिय एकता, विकासको लागि पुन: राजसंस्था चाहियो कि देशभित्र आपसी कलह, द्वन्द्व, वैदेशिक हस्तक्षेप, विनासलाई निरन्तरताकालागि गणतन्त्रलाई कायम राख्ने ? छिनोफानो गर्ने बेला आएको छ ।

(पाठक प्रतिकृया प्रकाशन मितिः २०७३ वैशाख १६ गते बिहीवार)

SHARE THIS